Dom Breeze Blocks w Indonezji

TAMARA WIBOWO ARCHITECTS Arti Pictures
Kategorie: Wnętrza
Partnerzy

O inspiracji

Dom Breeze Blocks położony jest na krańcu starej dzielnicy mieszkalnej w mieście Semarang w Indonezji. Działka znajduje się w pagórkowatym terenie i graniczy z wysokimi murami oporowymi, które z dwóch stron stanowią granicę działki. Za murami króluje już tylko dzika roślinność, którą architekci z biura projektowego Tamara Wibowo Architects starali się wprowadzić do swojego projektu. Jednak punktem definiującym na wczesnym etapie procesu projektowego były właśnie mury, które dominują na działce. Zamiast przykrywać mur bryłą domu, architekci zdecydowali się ją nieco odsunąć, tworząc w ten sposób mały dziedziniec pomiędzy murem a budynkiem.

W ten sposób wysoki mur oporowy stał się częścią projektu, zyskując świeżą interpretację i nową funkcję, wytyczając granice wewnętrznego dziedzińca. Dziedziniec został dodatkowo zdefiniowany przez wprowadzenie zawieszonej nad nim bryły drugiego piętra, która zapewnia schronienie w tylnej części dziedzińca. Dzięki temu powstała wygodna przestrzeń na zewnątrz domu, która jednocześnie na tyle dobrze łączy się z wnętrzem, że sprawia wrażenie przestrzeni wewnętrznej.

Wnętrze domu, który ma powierzchnię 180 m², urządzono w sposób prosty, ale nie brakuje w nim elementów, które przełamują i ożywiają bazową prostotę. Na środku domu architekci umieścili spiralne schody, które jednak nie dzielą różnych przestrzeni, a raczej je spajają. To element, który ma charakter rzeźby, tworząc we wnętrzu wrażenie ruchu i dodając prostym wnętrzom więcej energii.

Poza murem oporowym, z zewnątrz kształt domu definiuje w dużym stopniu stromo nachylony dach, tworzący ramę w kształcie litery A. Charakterystyczne są także dodatkowe przesłony wykonane z zaprojektowanych na zamówienie bloczków cementowych. Sprawiają one wrażenie, jakby wraz z wystającymi płaszczyznami ze stali Corten tworzyły właściwą elewację. Te dwa elementy działają jak pasywny system chłodzenia. Bloczki cementowe zwiększają też prywatność mieszkańców domu, ograniczając wizualne połączenie wnętrza z otoczeniem.

Istotnym aspektem tego projektu była też sama roślinność. Architekci celowo umieścili kilka drzew w przestrzeni pośredniej, dzięki czemu gałęzie i liście wyrastają przez małe otwory bloków cementowych, sprawiając, że fasada stale się zmienia wraz z naturalnie rosnącymi drzewami. Obecność drzew i innej roślinności, która fizycznie wplata się w architekturę domu, nadaje mu dynamiczny charakter i wprowadza naturalną energię.

Lokalizacja: Semarang, Indonezja
Tekst: nowoczesna STODOŁA