O realizacji
Mini STODOŁA wykonana z wydrukowanych elementów 3D oferuje kreatywną odpowiedź na kryzys mieszkaniowy w Bay Area. Zrównoważony rozwój i przyszłościowe techniki architektoniczne łączą się w tej eksperymentalnej małej kabinie pokrytej płytkami drukowanymi w trójwymiarze. W odpowiedzi na kryzys mieszkaniowy w Bay Area i niedawne złagodzenie zasad dotyczących mieszkań dodatkowych (ADU), Emerging Objects stworzyło eksperymentalny prototyp mieszkaniowy: Cabin of Curiosities. Zgodnie ze swoją nazwą, niezwykła konstrukcja jest pokryta ponad 4500 płytkami ceramicznymi wydrukowanymi w 3D i ma piękną frontową fasadę pełną… sukulentów.
Czym jest ADU?
ADU (ang. Accessory Dwelling Units) zwane jest również dodatkowymi jednostkami mieszkalnymi. Termin można przetłumaczyć również jako „mieszkanie z akcesoriami” lub po prostu drugorzędną jednostkę mieszkaniową na działce mieszkalnej jednorodzinnej. W Polsce najbardziej adekwatną nazwą byłaby raczej „przybudówka”.
„Podobnie jak większość stanów, Kalifornia na początku XX wieku zakazała budowy mieszkań, w tym ADU, w większości dzielnic mieszkaniowych. Skończyło się to nasileniem segregacji, a obecnie jest pośrednią przyczyną braku ponad miliona mieszkań. Do niedawna budowa mieszkań była nielegalna od 75% do 94% obszarów mieszkalnych w miastach takich jak Los Angeles czy San Jose. W 2016 roku zalegalizowano jednak ADU” – podaje Obserwator Gospodarczy.
STODOŁA osobliwości
Przewidywana jako ADU nadająca się do zamieszkania lub wynajmu, jednopokojowa struktura Cabin of Curiosities jest odporna na warunki atmosferyczne, solidna konstrukcyjnie i zaprojektowana z myślą o długowieczności. Założona przez Ronalda Raela i Virginię San Fratello firma Emerging Objects skupia się na najnowocześniejszych zastosowaniach druku 3D w architekturze i budownictwie. Cabin of Curiosities, częściowo wykonany z biodegradowalnych materiałów i gliny, opiera się na wypraktykowanym drukowaniu 3D w połączeniu z niekonwencjonalnymi przedmiotami, w tym oponami z recyklingu i solą.
„Pokazujemy, że istnieją inne potencjalne zastosowania druku 3D w dziedzinie architektury i budownictwa”, wyjaśnia Rael. „Większość uwagi poświęca się betonowi, jednak od czasu jego opracowania w latach 80. przez Behrokha Khoshnevisa na tym froncie było bardzo mało innowacji. Nasze metody i materiały przedstawiają zupełnie inny paradygmat: taki, który koncentruje się na architekturze drukowanej w 3D jako zrównoważonej – wykorzystującej strumień odpadów, materiały biodegradowalne i materiały na bazie gliny – a także pięknej i wykonanej przez integrację współczesnych praktyk budowlanych” Rael kontynuuje.
Cabin of Curiosities – materiały
Na zewnątrz bryły Cabin of Curiosities zastosowano dwa rodzaje płytek drukowanych w 3D. Frontową fasadę pokryto „Planter Tiles”, w wolnym tłumaczeniu płytki te przeznaczone są do nasadzania elewacji roślinami. Te sześciokątne płytki są wykonane z mieszanki biodegradowalnych i odpadowych materiałów, w tym cementu portlandzkiego, trocin i wytłoków „chardonnay” – produktu odpadowego z winogron tłoczonych na sok. Płytki, stworzone w sześciu różnych kolorach nasadzono małymi sukulentami, aby stworzyć żywą ścianę o niewielkich wymaganiach konserwacyjnych.
Pozostałe elewacje kabiny są pokryte kafelkami „Seed Stitch”, które są silnie teksturowane i drukowane w 3D z dużą prędkością w technice zapętlania, aby uzyskać nierówny i ręcznie wykonany wygląd. Cabin of Curiosities stawia również na przezroczyste, białe płytki Chroma Curl na ścianach, które są wykonane z bioplastiku pochodzącego z kukurydzy. Co więcej, w pokoju jednoosobowym znajduje się bogactwo mebli z bioplastiku wydrukowanych w 3D, w tym futon, krzesła, stolik kawowy i elementy dekoracyjne.
Moment eksperymentu
„Ekscytujące jest to, że otwiera drzwi właścicielom domów, architektom, projektantom, twórcom, majsterkowiczom itp., aby mogli używać swobodnych narzędzi do eksperymentowania na własnych podwórkach. Wspólnie próbujemy rozwiązać niektóre problemy mieszkaniowe w skali mikro” – mówi Rael. „Podobnie jak ruch twórców przestrzeni garażowej, przestrzeń zabudowy przydomowej może stać się platformą, na której testowane są nowe sposoby życia, można wymyślać i testować nowe technologie oraz odkrywać nowe materiały” — kontynuuje. „Jednocześnie odkryliśmy, że proces ten działa i jest skalowalny. Jesteśmy przekonani, że druk 3D może być stosowany w budynkach od małych domów po drapacze chmur i nie możemy się doczekać przetestowania tego w większych projektach w najbliższej przyszłości”.
Więcej artykułów o ekologicznej architekturze znajdziecie co sobotę w cyklu Eko STODOŁY w zakładce „W budowie”.
Lokalizacja: Bay Area, Stany Zjednoczone
Tekst: nowoczesna STODOŁA
