O inspiracji
W 2020 roku, kiedy panował COVID-19, praca zdalna została wprowadzona częściowo przymusowo, co jest bardzo innowacyjnym stylem życia dla Japonii. Uważano, że więcej osób rozważy opuszczenie gęsto zaludnionych obszarów, takich jak centrum Tokio i Chiba City, aby zamieszkać na przedmieściach lub więcej obszarów wiejskich. W odpowiedzi na sytuację nadzwyczajną spowodowaną kryzysem epidemicznym, miasto Ichihara w prefekturze Chiba ustanowiło „Komisję Życia i Pracy Ichihara”, partnerstwo publiczno-prywatne, mające na celu przyjęcie osób, które chciały przenieść się na obszar satoyama, jednocześnie przyjmując środki zapobiegające infekcji.
Ichihara – przestrzeń życia i pracy
Yosuke Takahashi przed epidemią koronawirusa był członkiem Regionalnych Wolontariuszy Współpracy na rzecz Rozwoju w regionie Kamo w południowym mieście Ichihara. Pracował w firmie o nazwie „Kaitakusha”, która otwiera puste domy w okolicy Kamo. Wynajmuje je bowiem jako projekt wyjścia dla Wolontariuszy Współpracy. Kaitakusha miała być odpowiedzialna za obsługę indywidualnej imigracji w ramach Komisji Życia i Pracy. Plan zakładał wykorzystanie pustego domu za stacją Yorokeikoku do stworzenia bazy operacyjnej.
Dom główny był bardzo atrakcyjnym budynkiem. Jednak ze względu na budżet, prace budowlane oraz trudność zaprojektowania i wykonania zdecydowano się na wykorzystanie tylko domu jednorodzinnego. Projekt opierał się na koncepcji Kaitakusha „Światło na wolnych domach”. Kierował się ideą rozjaśnienia takich rzeczy, jak puste domy, które są niepotrzebne właścicielom i mieszkańcom, ale atrakcyjne dla osób z zewnątrz, i łączą je z otoczeniem.
„Dom Chonan”, czyli dom dla najstarszego syna wykonano z nowych materiałów budowlanych obok wspaniałej tradycyjnej konstrukcji drewnianej, takiej jak wybrany dom jednorodzinny. Stanowi on symbol różnicy wartości pomiędzy właścicielem a outsiderem, który zwykle ceni nowość, nie tradycję. Outsider nie pojmuje, że takie działania niszczą atmosferę starego domu oraz obniżają jego wartość. Dlatego też architekci za klucz swoich prac obrali wydobycie potencjału „Domu Chonan”, w którym toczyło się zwykłe życie na wsi. W ten sposób stworzyliby pomost łączący właściciela z outsiderem.
Technikalia
Architekci usunęli wszystkie niestrukturalne ściany dzielące przestrzeń wewnętrzną, ponieważ konwencjonalna konstrukcja drewniana ułatwia planowanie i jej wzmacnianie. Wysoką ramę zbudowano zgodnie z pełnymi materiałami i ukryto w suficie, a fundamenty wykonano z bloczków betonowych. Fundamentu nie wzmocniono wzmocniony, na ten aspekt brakło budżetu, więc architekci częściowo postawili fundament, zachowując górną ramę. Zabezpieczono go jednak, a przestrzeń przekonfigurowano z minimalnym naciskiem na otaczający obszar z niewielką zmianą formy zewnętrznej.
Tworząc duże okno na północnej ścianie poziomu drugiego piętra, stworzono przestrzeń biurową, w której ludzie mogą pracować, patrząc na niespotykaną wcześniej scenerię pięknej doliny wioski Ichihara. Ziemia wykopana pod fundament została użyta jako wykończenie blatu techniką lokalnego tynkarza, a cegieł użyto jako płytek na ladzie recepcyjnej. Aby wyposażyć wnętrze posłużono się drzewami z okolicznych wzgórz. Przestronna jednopokojowa przestrzeń przeznaczona jest nie tylko dla młodych ludzi, potencjalnych imigrantów i innych osób z zewnątrz, ale także dla miejscowych ludzi, którzy często przychodzą do domu spędzić razem czas.
Lokalizacja: Ichihara, Japonia
Tekst: nowoczesna STODOŁA
