O inspiracji
W 1940 roku, wkrótce po niemieckiej okupacji Paryża, Charlotte Perriand opuściła Francję, aby pracować w Japonii. Sześć lat później wróciła do domu po objeździe przez Wietnam, gdzie przeczekała wojnę. Po powrocie do Francji zaczęła pracować w kurorcie w wiosce Méribel, spędzając dwa pełne lata na projektowaniu jego wnętrz. Kiedy brytyjskiemu deweloperowi zabrakło pieniędzy, zaproponował, że zapłaci Perriandowi kawałkiem ziemi.
Wybrała działkę na łące osłoniętej jodłami i osikami, ograniczonej górskim potokiem. Ponad dziesięć lat później, w 1961 roku, w końcu zbudowała swoje schronienie w lesie. Dom stanowi delikatny kompromis między tradycją a nowoczesnością, między wspólnotą a izolacją – co było czystym wyrazem jej wyjątkowej estetyki.
Chociaż początkowy projekt Perriand przewidywał pochyły dach porośnięty roślinnością – gest zaczerpnięty z jej pierwszych projektów hoteli, inspirowanych tradycyjnymi norweskimi domami – lokalne rozporządzenia wymagały dachów dwuspadowych. Stanowiło to typologiczny precedens w Sabaudii. „Gdy projekt odrzucono, chodziła na spacery po wioskach w regionie” – mówi Pernette Perriand, córka Charlotte. To wtedy zaczerpnęła inspirację z architektury lokalnych domów, STODÓŁ i zagród i połączyła je z gołymi, kamiennymi ścianami.
Lokalizacja: Sabaudia, Francja
Tekst: nowoczesna STODOŁA
