O inspiracji
Powstały w rozbiórki
Kainua to starożytne miasto etruskie, które istniało w pobliżu obecnej miejscowości Marzabotto we włoskiej prowincji Bolonia. Część nazwy projektu, czyli słowo Ca’ nawiązuje do typowego, lokalnego nazewnictwa górskich, wiejskich domów. Z kolei „Inua” w języku Innuitów oznacza „kwintesencję wszystkiego” i wywodzi się z duchowego konceptu, który jednoczy wszystkie istoty żyjące, opierając się na harmonii przyrody z człowiekiem.
Zgodnie z tą zasadą, nowa konstrukcja to bryła z kamienia i drewna, która zakotwiczona jest w zboczu górskim, tworząc z nim jedną całość. Ustronny, prosty budynek ma odzwierciedlać silny związek z pierwotną energią i geologią górskiego krajobrazu.
– „Piękno i majestatyczność krajobrazu, w który wpisany jest projekt, wymagały delikatnego i starannego podejścia. Nowy budynek musiał prezentować się jako obiekt ponadczasowy, jeden z elementów naturalnego krajobrazu” – informują architekci z firmy Ciclostile Architettura.
Dom, który powstał w efekcie rozbiórki i odbudowy starego domu wiejskiego, ma dwa poziomy. Parter częściowo osadzono w ziemi, co wzmacnia relacje budynku z otoczeniem.
– „Ta kombinacja zmienia percepcję wewnętrzną / zewnętrzną poprzez zbliżenie linii wzroku do ziemi” – wyjaśniają twórcy projektu.
Kamienie pochodzące z rozbiórki ponownie wykorzystano do stworzenia nowej, kamiennej ściany parterowej (odbudowanej na wzór starego muru). Stając się elementem łączącym nowy dom z odrestaurowaną STODOŁĄ. Nowa część, z konstrukcją z paneli X-LAM, górująca nad główną częścią frontową na pierwszym piętrze, z wdziękiem wkomponowuje się w wiejski krajobraz.
– „Elewację wykonano z drewna palonego starożytną techniką drewna. Stosowano ją nie tylko w Apeninach, ale także w bardzo odległych miejscach na całym świecie. Technika ta jest nierozerwalnie związana ze swoją lokalizacją. Choć jest widoczna praktycznie wszędzie, stając się elementem globalnym powszechnego języka architektonicznego” – mówią architekci.
– „Wewnętrzny dialog pomiędzy powierzchniami „twardymi” (beton w piwnicznej części salonu, mozaika łazienek) i „miękkimi” (drewno jodłowe używane na podłogach i ścianach) przypomina o kwintesencji i surowości tego miejsca. Każdy element jest zoptymalizowany w taki sposób, by odpowiadał na konkretną potrzebę, która uczciwie ujawnia swą naturę poprzez wybór materiału.”
Wnętrze domu
Organizacja przestrzeni wewnętrznych, narzucona przez samo miejsce i jego naturalną charakterystykę, wymagała szczególnej analizy. Tak by można było wykorzystać cały potencjał projektu. Wszystkie pomieszczenia służebne ulokowano po stronie północnej, gdzie znajdują się tylko małe okna. Część południowa ma natomiast duże przeszklenia, więc na parterze powstał salon z kuchnią, a piętro zajęły sypialnie z pięknymi, górskimi widokami. Duże przeszklenia na parterze chroni przed słońcem wysunięta, górna bryła budynku, a sypialnie mają specjalny system ekranowania. Wszystkie okna, oprócz zapewnienia maksymalnej ilości ciepła w zimnych porach roku i zapobieganiu bezpośredniemu promieniowaniu w porach letnich. Oferują zapierające dech w piersiach widoki na roztaczającą się poniżej dolinę.
Cały dom ocieplono bardzo grubą warstwą wełny mineralnej. Pozwala to na ogrzewanie/chłodzenie z wykorzystaniem jedynie systemu powietrznego zasilanego głównie panelami fotowoltaicznymi umieszczonymi na dachu obory w taki sposób, by nie zakłócały wizualnego charakteru projektu. Woda deszczowa gromadzona jest w specjalnych zbiornikach, a następnie wykorzystuje się ją do nawadniania pól. Obok domu powstała też specjalna oczyszczalnia, która bazuje na dwóch stawach i zachodzących w nich naturalnych procesach czyszczących.
STODOŁĘ, która stała obok dawnego domu, wyremontowano. Obecnie służy jako magazyn rolniczy, ale w przyszłości może zamienić się w kolejną przestrzeń mieszkalną.
Lokalizacja: Marzabotto, Włochy
Tekst: nowoczesna STODOŁA
