Fot. Stijn Poelstra | Arch. RESET ARCHITECTURE

Renowacja stodoływ muzeum archeologiczne

Projekt Muzeum Roman Halder to przykład nowoczesnej interwencji w przestrzeń wiejską, która odchodzi od rolniczego przeznaczenia, zachowując przy tym tożsamość miejsca. Dawna stodoła, znajdująca się na terenie posiadłości Haanwijk w Holandii, została przekształcona w muzeum archeologiczne w sposób oszczędny, kontekstualny i pełen szacunku do historii. Nowoczesna stodoła nie odtwarza nostalgicznego klimatu – zamiast tego, architektura skupia się na subtelnym dialogu między starym a nowym. Obie warstwy są widoczne, ale żadna nie dominuje, tworząc płynną, zrównoważoną całość. Przestrzeń muzeum staje się przedłużeniem otaczającego krajobrazu, harmonijnie wpisując się w naturalne i historyczne otoczenie.

Fot. Stijn Poelstra | Arch. RESET ARCHITECTURE

Dzięki jednej, przemyślanej interwencji – wprowadzeniu nowej, drewnianej bryły wzdłuż wnętrza stodoły – budynek zyskał trzy wyraźne strefy funkcjonalne: recepcyjną, ekspozycyjną oraz badawczą. Ułożenie bryły pod kątem względem oryginalnej konstrukcji stworzyło nietypową perspektywę i wzmocniło poczucie przestronności. Minimalna ingerencja w zewnętrzną bryłę stodoły pozwoliła zachować jej charakterystyczny wygląd z czasów powojennego niedostatku, kiedy to konstrukcję wzniesiono z łupanego, nieoszlifowanego drewna. Nowoczesna balustrada z topolowych listew oraz delikatna drewniana ściana wewnętrzna podkreślają rytm konstrukcji bez wizualnej dominacji. Wnętrze prezentuje się jako subtelne, ale przemyślane – z naciskiem na proporcje, rytm i światło.

Fot. Stijn Poelstra | Arch. RESET ARCHITECTURE

Projekt oparty jest na zasadach zrównoważonej architektury – z lokalnych, biologicznych materiałów. Topolowe drewno pochodzi bezpośrednio z posiadłości, a izolację wykonano z lnu i wykończono glinianym tynkiem. Posadzki z surowego betonu nie wymagają dodatkowych wykończeń, wpisując się w zasadę „efektywności rolnika” – czyli robienia tylko tego, co konieczne, ale w sposób jakościowy. Nowoczesna stodoła nie epatuje ekologicznym charakterem, lecz pozostaje neutralnym tłem dla ekspozycji. To architektura, która szanuje dziedzictwo, jednocześnie definiując nową rolę przestrzeni wiejskiej w XXI wieku.