O inspiracji
Ogromny pień drzewa pocięty na deski stworzył wyjątkowy dach zewnętrznej klasy zaprojektowanej przez studentów architektury dla szkoły, która mieści się w parku sztuki w rosyjskim obwodzie kałuskim.
Klasa jest częścią istniejącego tu wcześniej budynku szkoły, która powstała w wiosce oddalonej o około cztery godziny od Moskwy. Sama szkoła, będąc główną instytucją edukacyjną parku, ma służyć jako miejsce kursów dotyczących m.in. architektury, zrównoważonego rozwoju, leśnictwa, czy gotowania.Projekt jest wynikiem współpracy między parkiem i angielskim University of Brighton, któremu przewodzi szef wydziału architektury Robert Mull. To on wraz z architekt Xenia Adjoubei oraz projektantem Thomasem Randallem-Pagem nadzorowali pracę studentów. W projekcie wzięło udział w sumie 13 studentów z różnych państw oraz rzemieślnicy, którzy pomogli zaprojektować i zbudować klasę.
Wyjątkowy dach składa się z 29 elementów jednej kłody, a z dwóch stron zamykają go dwie deski z odsłoniętą korą. Pocięte deski mają również nieobrobione krawędzie z korą, co podkreśla pochodzenie zastosowanego materiału. Studenci sami pozyskali odpowiednią kłodę i zorganizowali odpowiednie cięcie w tartaku należącym do założyciela parku.
Odpowiednie ułożenie desek sprawia, że choć nie chronią one przed deszczem, w słoneczne, upalne dni zapewniają studentom odpowiednią ilość cienia.
– Zainspirowała nas i poruszyła rodzima architektura tego regionu Rosji, jej lokalne materiały, praca bez tworzenia odpadów oraz formy, które są głęboko zakorzenione w miejscowych mitach i legendach” – wyjaśnia Mull.
Pionowe belki, które wspierają dach, są również wykonane z podzielonych na kawałki kłód, a ich zwęglona powierzchnia zewnętrzna nawiązuje do ciemnej fasady sąsiedniego budynku, na którym również zastosowano technikę wypalania. Dawniej był to budynek kąpielowy, ale w przyszłości zostanie on przekształcony w całoroczną przestrzeń edukacyjną, stając się częścią kolejnego warsztatu.
Rząd ułożonych obok siebie cienkich pni młodych brzóz, które zostały zwalone w pobliskim lesie, otaczają platformę klasy zewnętrznej, pełniąc rolę ścian przestrzeni klasowej. Pozostawiono je w ich naturalnym stanie, dzięki czemu biała barwa kory brzozy wyraźnie kontrastuje z ciemną, drewnianą elewacją głównego budynku szkoły, tworząc wzór podobny do wzoru zebry. Taka zabawa kolorami bazuje na inspiracjach wywodzących się z Pawilonu Nordyckiego norweskiego architekta Sverre’a Fehna, stworzonego na Biennale w Wenecji. Pawilon został ukończony w 1959 roku, a jego charakterystyczną cechą jest sufit, przez który przechodzą rosnące tam drzewa.
– W Pawilonie Nordyckim biel betonu kontrastuje z ciemnymi pniami drzew, które rosną przechodząc przez jego dach. Do tego wyraźnie nawiązuje ukończony przez nas projekt” – wyjaśnia Randall-Page.
Lokalizacja: Rosja
Tekst: nowoczesna STODOŁA
