Projekt Patijn to renowacja domu z lat 30-tych

Caroline Lambrechts Machteld D'Hollander FILIP DUJARDIN
Kategorie: Domy ceglane Renowacje
Partnerzy

O inspiracji

Projekt Patijn obejmował renowację małego, ale majestatycznego domu z lat 30-tych XX wieku. Nieco odsunięty od ulicy, oryginalny trzypiętrowy dom znajduje się w belgijskim mieście Gandawa.

Budynek powstał z czerwonej cegły, a całość przykryto mansardowym dachem obejmującym dwa górne piętra. Z lewej strony od frontu do tyłu biegnie trawnik, natomiast z prawej strony budynek łączy się z pozostałymi szeregowymi domami, stojącymi w tej cichej uliczce.

Renowację zaplanowali architekci Caroline Lambrechts i Machteld D’Hollander. Postanowili oni rozebrać pierwotny dom do ceglanych ścian konstrukcyjnych, które teraz są widoczne w całym wnętrzu. Ściany zewnętrzne przykryto odpowiednią izolacją otynkowaną na biało, a z tyłu domu powstała przybudówka, która składa się z dwóch dodatkowych elementów, obniżających się stopniowo po zboczu działki w kierunku ogrodu.

Aby nadać bardziej szlachetny charakter zewnętrznemu wyglądowi budynku, jego białe elewacje ozdobiono cokołem z białej cegły. Podobnymi ceglanymi wzorami zaakcentowano w niektórych miejscach prostokątne, trójkątne i łukowe okna, które jednak w innych miejscach podkreślono czerwoną, zieloną lub białą farbą, lub subtelnym wytłoczeniem w tynku. Przybudówka z tyłu staje się widoczna dopiero, kiedy schodzimy w dół podjazdu w kierunku drzwi wejściowych, znajdujących się z boku domu, gdzie boczna fasada ukrywa ją od strony ulicy.

Architekci wprowadzili w ten projekt swoistą grę kontrastów, wykańczając przybudówkę głównie białą cegłą z cokołem w kolorze czerwonym, zarówno nawiązującym, jak i odróżniającym się od głównej części domu. Również w przybudówce niektóre okna są łukowe lub prostokątne, zaakcentowane czerwoną, zieloną lub białą farbą, a miejscami pojawiają się wytłoczenia. Inną formę przyjmuje dach, który tu jest dwuspadowy, stając się jedną, ciągłą powierzchnią przechodzącą od frontu do tyłu. Do wykończenia dachu wykorzystano dachówki cementowe, które pokrywają też niektóre części ścian.

Wewnątrz ciężar oryginalnych, ceglanych ścian skontrastowano z lekką, drewnianą konstrukcją szkieletową przybudówki. Strefa dzienna rozciąga się na całym parterze jako jedna, otwarta przestrzeń. Zaczynaja się od pokoju z przodu, przechodząc schodami w dół do centralnej części wypoczynkowej, i dalej do kuchni oraz jadalni, które znajdują się z tyłu. Duże okna wprowadzają do tego przestronnego wnętrza mnóstwo światła słonecznego. Otwierają też widok na ogród, podczas gdy brak pełnych sufitów otwiera cały budynek w górę. Wprowadzone tu oryginalnie okna wewnętrzne zapewniają połączenie z różnymi pomieszczeniami domu.

Zaczynające się w holu wejściowym schody prowadzą na dwa wyższe piętra. Górne piętra starego domu stały się sypialniami domowników, a w kierunku przybudówki biegną małe mostki, przecinające centralne atrium. Z tej strony sypialnia główna na pierwszym piętrze wychodzi na jadalnię, podczas gdy łazienka łączy się z trójkątnym balkonem wyciętym w dwuspadowym dachu, wpuszczając światło słoneczne zarówno do samej łazienki, jak i do jadalni poniżej. Na drugim piętrze mały mostek prowadzi do jednej z czterech sypialni, z dużymi oknami wychodzącymi na otoczenie domu.

Dodatkowo architekci przekształcili też starą szopę, znajdującą się na tyłach wąskiej, ale głębokiej działki, urządzając w niej pawilon ogrodowy. Otwierając dach z jednej strony i wycinając dwa duże otwory w ścianach, stworzono zewnętrzny korytarz. Pozostała część szopy została ogrodzona konstrukcją szklarniową, tworząc altanę do spokojnego wypoczynku i zabaw dla dzieci. Dodatkowa przestrzeń zewnętrzna, powstała pomiędzy ścianami szklarni a dawną fasadą, tworzy prywatne przejście między domem i ogrodem.

Lokalizacja: Gandawa, Belgia
Tekst: nowoczesna STODOŁA