Fot. Fernando Guerra / FG+SG | Arch. M2.senos

Dom z pamięcii czasu w Ilhavo

Projekt autorstwa Ricardo i Sofii Senos z portugalskiego studia M2.senos to coś znacznie więcej niż kolejny dom jednorodzinny. To architektura oparta na pamięci miejsca, emocjach i osobistych doświadczeniach z dzieciństwa, związanych z wąskimi uliczkami miasteczka Ilhavo. Dom należący niegdyś do cioci Amelii stał się punktem wyjścia do stworzenia nowej, rozbudowanej struktury, która – podobnie jak nowoczesna stodoła – reinterpretowała tradycyjną zabudowę w sposób współczesny, ale głęboko zakorzeniony w lokalnym kontekście.

Fot. Fernando Guerra / FG+SG | Arch. M2.senos

Zadaniem architektów było powiększenie istniejącego domu określanego jako „dom budowany w czasie i z czasem”. Na bardzo ograniczonej działce powstał złożony układ tarasów, schodów, budynków gospodarczych, przestrzeni do pracy i dziedzińców, połączonych siecią małych „uliczek”. Każda z tych przestrzeni funkcjonuje autonomicznie, ale razem tworzą spójną, wielopoziomową całość. Forma domu została świadomie ukształtowana przez otoczenie – ścięty szczyt otwiera widok na wieżę kościoła, a drzewo figowe wyznacza granicę posesji i prowadzi w stronę basenu.

Fot. Fernando Guerra / FG+SG | Arch. M2.senos

Całe założenie domykają garaż oraz zewnętrzne, osłonięte patio, które porządkują przestrzeń działki. Od południa zaprojektowano duże lustrzane okno, odbijające ogród i wzmacniające relację między wnętrzem a otoczeniem. Wnętrze domu zachowano w prostej, spokojnej estetyce – kuchnia płynnie łączy się z jadalnią, a poziomy budynku spajają schody z czarnego żelaza, kontrastujące z jasnymi ścianami. To przykład architektury, która łączy lokalną tradycję, osobistą historię i współczesne myślenie o przestrzeni mieszkalnej.