Architekt
Fotograf
Lokalizacja
Nowa Szkocja, Kanada
Eksperymentalna architektura wyrastająca z nadmorskiej skały
B-Frame Residence to osobisty i eksperymentalny projekt pracowni Peter Braithwaite Studio, którego początki sięgają dwutygodniowego kursu projektowo-budowlanego ze studentami Dalhousie School of Architecture. Początkowo planowany jako publiczna boathouse, budynek stopniowo ewoluował w prywatną rezydencję wraz z postępem prac i procesem uzyskiwania pozwoleń. To architektura, która powstała nie tyle na desce kreślarskiej, co poprzez sam akt budowania — w bezpośrednim dialogu z miejscem, żywiołami i intuicją.
Forma, która podąża za terenem, światłem i widokiem
Projekt rozwijał się równolegle z budową, reagując na istniejące zagłębienie w skalnym podłożu. Bryła wyrasta z tej naturalnej kieszeni, po czym „pęka” w planie, aby precyzyjnie ustawić się względem słońca i widoków na ocean. To organiczny gest, w którym geometria nie dominuje nad krajobrazem, lecz subtelnie dopasowuje się do jego rytmu.
Przestrzeń wolna od ograniczeń klienta i harmonogramu
Brak tradycyjnego inwestora i twardych terminów pozwolił pracowni na eksperymentowanie — zarówno z technologią, jak i z konstrukcją. Wprowadzono prefabrykowane panele elewacyjne, ręcznie wykonywane aluminiowe ściany okienne, a także betonową wannę, odlaną bezpośrednio na miejscu. Testowano również nietypowe rozwiązania strukturalne, tworząc budynek będący manifestem twórczej swobody.
Wnętrza ciepłe i oszczędne w wyrazie
W środku dominują okładziny z białego dębu, które otulają przestrzeń naturalnym ciepłem, w kontraście do surowych, polerowanych betonowych posadzek. Główna strefa dzienna została subtelnie podzielona na trzy poziomy: miejsce do gotowania, spożywania posiłków oraz wspólnego spędzania czasu. Z każdego z tych punktów rozpościera się inny widok na elementy otoczenia — ocean, skały, światło — tworząc narrację, która zmienia się wraz z ruchem po domu.
Architektura jako proces odkrywania
B-Frame Residence to dom, który powstał z ciekawości, poszukiwania i eksperymentu. Nie podporządkowano go tradycyjnym regułom, ale pozwolono mu wyłonić się z krajobrazu i potrzeb samego miejsca. Rezultatem jest harmonijna, wyjątkowa przestrzeń mieszkalna — surowa i delikatna zarazem — zaprojektowana tak, aby prowadziła mieszkańców ku otoczeniu, a nie od niego oddzielała.