O inspiracji
„W stosunku do środowiska architekt ma obowiązek być zawsze aktywny. Ochrona nie oznacza wyrzeczenia się działań człowieka na środowisko, ale podjęcie działań zgodnych z jego naturalnymi i historycznymi cechami” – stwierdził Edoardo Milesi. Zajmowanie się renowacją i rewitalizacją opuszczonego, zabytkowego domu wiejskiego w nienaruszonym środowisku nie jest codzienną okazją. To wyzwanie, które skłania do kontemplacji przyszłości architektury historycznej.
Obydwa budynki rozmieszczono wokół centralnego dziedzińca, zgodnie z typowym układem wiejskiej architektury lombardzkiej. W procesie projektowania niezbędne były szeroko zakrojone badania historyczne i analizy stratygraficzne. Projekt skupiał się na zmianie przeznaczenia budynków na cele mieszkalne, przy jednoczesnym poszanowaniu pierwotnego układu typologicznego domu wiejskiego. Wiązało się to z przywróceniem i zachowaniem autentycznych elementów architektonicznych i materiałowych. Konserwatywne podejście projektu harmonijnie łączy się ze współczesnymi potrzebami życiowymi.
Dominującymi materiałami są odsłonięta cegła i drewno, z wyraźnie dodanymi częściami żelaza, szkła i surowego cementu. Budynek jest wysoce energooszczędny dzięki zintegrowanym szklarniom solarnym i systemowi geotermalnemu. Architektura krajobrazu prawie 5000 metrów kwadratowych parku otaczającego gospodarstwo odgrywa kluczową rolę środowiskową w ponownym połączeniu odnowionej architektury z rolniczym otoczeniem. Tereny zielone wokół gospodarstwa pełnią zarówno funkcję ochronną, jak i przydomową przestrzeń produkcyjną.
Lokalizacja: Bergamo, Włochy
Tekst: nowoczesna STODOŁA
