Harmonia minimalizmu i tradycji
Dom położony jest w Gdańsku na osiedlu domów jednorodzinnych z lat 30-tych XX wieku. Budynek został zaprojektowany dla czteroosobowej rodziny i psa. Głównym celem projektu było wpisanie się w zabytkową tkankę urbanistyczną osiedla przy spełnieniu wymagań funkcjonalnych przyszłych mieszkańców.
To też stało się jego główną ideą – kubatura domu, który pierwotnie znajdował się na działce (dom z dwuspadowym dachem o proporcjach charakterystycznych dla międzywojennego osiedla) jest wypełniona funkcjami pogrupowanymi w 3 bryły, które organizują przestrzeń wnętrza:
- bryła biała – pokoje dzieci
- bryła betonowa - strefa rodziców (sypialnia, gabinet)
- bryła drewniana – pomieszczenia pomocnicze (łazienki, garderoby, spiżarnia)
Pozostała przestrzeń powstała w wyniku wypełniania zadanej kubatury tymi bryłami stanowi przestrzeń wspólną domowników – płynnie przechodzącą z kuchni w jadalnię, mając kulminację w salonie o wysokości dwóch kondygnacji. Na parterze wydzielone zostały jedynie gabinet (w bryle betonowej) oraz łazienka i spiżarnia (w bryle drewnianej). Na piętrze znajdują się trzy sypialnie (sypialnia rodziców w bryle betonowej, dziecięce w bryle białej), oraz łazienki i garderoba (w bryle drewnianej).
Poszczególne przestrzenie otwierają się na zewnątrz w różnych kierunkach łącząc funkcje z widokami na zewnątrz, tworząc różnorodne kadry – otwarcie salonu na ogród, otwarcie jadalni na taras zachodni, otwarcie gabinetu kadrujące drzewo w ogrodzie , czy też kadr z balkonu dzieci na Trójmiejski Park Krajobrazowy. Jednocześnie na styku brył z dachem budynku powstał świetlik doświetlający wnętrza rozproszonym, miękkim, górnym światłem. Dach pokrywają jasne, minimalistyczne dachówki, a w miejscach świetlików szklane, aby wpuścić światło do środka.
Formalnie budynek kształtuje zadana bryła domu, który pierwotnie znajdował się na działce i to jej podporządkowana jest kompozycja i kolorystyka. Monolityczna, monochromatyczna bryła wycięta jest w miejscach głównych otwarć wynikających z wnętrza/funkcji. Drewniane okna razem z okiennicami i drewnianym wykończeniem tworzą grę masa-pustka między surową bryłą, a tym co zostało z niej zabrane. Dodatkowo okiennice pełnią ważną rolę w „pasywnej klimatyzacji” ograniczając niemal do zera zyski ciepła od słońca.
Aby oddać jak najwięcej działki na ogród, wykorzystując naturalny spadek terenu, garaż został umieszczony na poziomie -1, gdzie razem z innymi pomieszczeniami pomocniczymi stanowi wygodne zaplecze domu. Dzięki temu powstał wielopoziomowy ogród z różnymi strefami – łąka na skarpie stanowiąca bufor między domem a ulicą, taras zachodni korzystający z ekspozycji na zachodnie słońce, prywatna część ogrodu z trawnikiem i wydzieloną strefą na grilla, czy też ogródek warzywny.
Materiały dobrane we wnętrzu są surowe i naturalne co podkreśla osobiste upodobania właścicieli domu do minimalistycznego i szczerego designu. Posadzki wykończone delikatnym lastryko o satynowym wykończeniu spajają wnętrza pomieszczeń. Ściany wykonane ze zbrojonego betonu nie są otynkowane, jedynie zaimpregnowane i zabezpieczone (bryła betonowa). Okładzinę ścienną oraz wiele mebli wykonanych na zamówienie wykańcza naturalny dębowy fornir (bryła drewniana). W nawiązaniu do tego materiału meble w jadalni mają konstrukcję wykonaną z litego drewna. Drewno jest też istotnym elementem wykończenia elewacji oraz materiałem, z którego wykonano ramy okien i ogrodzenie działki.
Meble i minimalistyczne dodatki podporządkowane są głównej idei projektu i funkcji. Nie są to krzykliwe przykłady aktualnych designerskich trendów, które kontrastowałyby z wnętrzem. W tym projekcie istotny był dobór minimalistycznych mebli, dostosowanych do materiałów wynikających z idei – biel, drewno, beton (szarość) przez co współgrają z całością projektu. Tapicerowana sofa, krzesła i zasłony z delikatnych tkanin wprowadzają miękkość tam gdzie potrzebują tego domownicy. Wisząca lampa nad stołem pasuje do mosiężnych patynujących dodatków i nadaje przyjemnego kameralnego klimatu wspólnym rodzinnym posiłkom. Zwieszane drobne lampy w salonie wypełniają wysoką przestrzeń nad wypoczynkową częścią domu. W kontrastowej łazience na parterze centralnym elementem jest wolnostojąca umywalka w formie walca. Wiszącą nad nią lampa z kloszem z dymionego szkła podkreśla klubową stylistykę wnętrza. Dodatki musiały być dopasowane do minimalistycznego charakteru domu. Zostały więc dobrane bardzo proste gniazda, włączniki, klamki i pozostałe drobne ale niezbędne produkty.
Adres: Gdańsk, Strzyża
Projekt: 2020
Realizacja: 2022
Pow. użytkowa: 149m2
