Fot. Billy Bolton | Arch. Jones Architects

Zabytkowy dom wiejskiz nowym życiem

W sercu Parku Narodowego Brecon Beacons, na południu Walii, zrealizowano wyjątkowy projekt łączący szacunek do lokalnego dziedzictwa z nowoczesnym podejściem do architektury. Renowacja i rozbudowa XVIII-wiecznego domu wiejskiego w tym malowniczym regionie stanowi przykład świadomej ingerencji we wrażliwe środowisko oraz delikatnej pracy z substancją zabytkową.

Otoczony kamiennymi zabudowaniami gospodarczymi zgrupowanymi wokół dziedzińca, dom sąsiaduje z przepływającym w pobliżu strumieniem i oferuje widok na majestatyczne szczyty Peny Fan i Corn Du. Cały projekt został podporządkowany wyjątkowemu charakterowi miejsca oraz potrzebie subtelnego zwiększenia powierzchni użytkowej. Architekci postanowili rozszerzyć budynek w dwóch kierunkach – zachowując pierwotną bryłę i tworząc współczesną, wyraźnie oddzieloną rozbudowę od strony ogrodu.

Fot. Billy Bolton | Arch. Jones Architects

Kontrast i kontekst

Nowa przybudówka, choć nowoczesna, nawiązuje formą do lokalnej zabudowy – przypomina osobny budynek gospodarczy, lekko odsunięty od historycznego domu. Jej elewację wykonano z drewna i pomalowano na głęboki czarny kolor, który kontrastuje z bielonym wapnem fasady oryginalnego domu. Ten kontrast materiałowy i kolorystyczny jest świadomym odniesieniem do walijskiego krajobrazu oraz tradycji wiejskiego budownictwa.

Budynek nowej części starannie wkomponowano w istniejący układ ogrodu i kamiennych murów, unikając kolizji z naturalnymi elementami działki. Elewacja południowa została zwrócona w stronę gór, dzięki czemu wnętrza nowej części domu otwierają się szeroko na malowniczy krajobraz.

Fot. Billy Bolton | Arch. Jones Architects

Szacunek dla oryginału

Wnętrza oryginalnej części domu przeszły konserwatorską metamorfozę, która polegała nie na całkowitej wymianie, lecz na przywróceniu dawnego charakteru. Usunięto współczesne modyfikacje i przywrócono historyczny układ pomieszczeń. Wstawiono nowe okna skrzydłowe, zrekonstruowano dębowe belki stropowe, odtworzono pierwotne drzwi wewnętrzne i zastosowano tradycyjne farby mineralne. Tam, gdzie to możliwe, pozostawiono oryginalne warstwy tynków i stolarki w stanie surowym, odsłaniając materię budynku sprzed ponad 300 lat.

Projekt ten stanowi przykład harmonijnego połączenia architektonicznego dziedzictwa z nowoczesnym podejściem do projektowania, oferując przestrzeń do życia, która celebruje historię, naturę i współczesny komfort.