Stodoła na siano w CortegaçaJoão Mendes Ribeiro

Pierwsze wzmianki o wiosce Cortegaça pochodzą z X wieku, jednak ślady osadnictwa sięgają jeszcze dalej – do czasów rzymskich. Przez teren wsi przebiegała carraria cesarska, droga łącząca ją z miastem Coimbra, co czyniło ten region miejscem o znaczeniu strategicznym, także podczas późniejszych inwazji francuskich. W tej historycznej przestrzeni zlokalizowana była stodoła na siano, będąca częścią większego gospodarstwa rolnego, która dziś przeszła całkowitą metamorfozę.

Projekt architektoniczny zakładał przekształcenie stodoły w dom mieszkalny, zachowując jej pierwotną bryłę, dwuspadowy dach i elewację z łupku. Te elementy zostały zachowane nie tylko z szacunku do lokalnej architektury ludowej, ale też w celu stworzenia spójnego, intymnego klimatu wewnątrz. Parter domu obejmuje salon z podwójną wysokością, kuchnię, jadalnię oraz część dzienną, natomiast na piętrze znajduje się sypialnia z łazienką i pracownia na antresoli z widokiem na część wspólną. Salon otwiera się na ogród dzięki dużej przeszklonej ścianie, którą osłaniają sosnowe listwy przeciwsłoneczne, umożliwiające kontakt wzrokowy z otaczającymi winnicami i ogrodem.

Dopełnieniem projektu było zaprojektowanie nowego tunelu, pełniącego funkcję piwnicy na wino, który łączy dawną stodołę Palheiro z głównym budynkiem gospodarstwa. Cała realizacja kierowała się zasadami architektury zrównoważonej i szacunku do tradycji – materiały i konstrukcje odwołują się do lokalnego dziedzictwa, a jednocześnie tworzą w pełni komfortową przestrzeń mieszkalną. To przykład, jak nowoczesna stodoła może doskonale wpisać się w historyczny i wiejski kontekst, tworząc harmonijną relację między przeszłością a współczesnością.