Architekt
Fotograf
Lokalizacja
Czechy
Nowe życie w starej stodole
W czeskiej wsi powstała niezwykła realizacja: niewielka, sezonowa jednostka mieszkalna ukryta wewnątrz tradycyjnej stodoły. Projekt polegał na umieszczeniu prostej drewnianej konstrukcji w formie zwartego, minimalistycznego prostopadłościanu, który został dosłownie „wsunięty” do wnętrza istniejącego budynku. Z zewnątrz stodoła zachowuje swoją historyczną formę – zamknięte wrota i boczne okiennice nie zdradzają w najmniejszym stopniu obecności nowego obiektu.
Architektura osadzona w kontekście miejsca
Projektanci świadomie postawili na subtelność i nienachalność ingerencji. Nowa jednostka została opakowana w czarną asfaltową membranę, co nadaje jej techniczny, współczesny charakter, jednocześnie kontrastujący z surową, drewnianą strukturą stodoły. Betonowa płyta, która wysuwa się na dziedziniec, staje się pierwszym sygnałem nowej funkcji – po otwarciu wrót tworzy przedłużenie przestrzeni, prowadząc aż do monolitycznych schodów przy wejściu.
Lapidarne wnętrze z naturalnych materiałów
Wnętrze sezonowej jednostki wykończono brzozową sklejką, która nadaje przestrzeni ciepło, prostotę i minimalistyczną, niemal ascetyczną estetykę. W centralnej części umieszczono funkcjonalny blok z kuchnią, zabudową meblową i kompaktową łazienką. Moduł ten dzieli przestrzeń na część dzienną oraz wydzieloną strefę nocną, tworząc komfortowe warunki do krótkich, sezonowych pobytów.
Otwieranie przestrzeni na krajobraz
Najbardziej efektownym momentem projektu jest chwila, w której wrota stodoły zostają otwarte. Wtedy przed dużym, przesuwnym oknem odsłania się widok na ogród z dorosłymi jabłoniami. Wewnętrzny, surowy świat sklejki i czarnej obudowy spotyka się z miękkim światłem i zielenią, a przestrzeń sezonowej kabiny przenika się z otoczeniem w naturalny, niewymuszony sposób.
Minimalizm i ukryta funkcjonalność
Cały projekt opiera się na idei maksymalnej prostoty, oszczędności środków i szacunku wobec zastanej struktury. Zamiast adaptować całą stodołę, architekci zdecydowali się na wstawienie autonomicznej jednostki, która może funkcjonować niezależnie, nie zmieniając charakteru historycznego budynku. Subtelne zabiegi projektowe i zastosowanie powściągliwych materiałów tworzą rozwiązanie lekkie, praktyczne i idealnie wkomponowane w wiejski kontekst.