Architekt
Fotograf
Lokalizacja
Val d’Aran, Hiszpania
Z szacunkiem do przepisów
Położony w wiosce Bagergue na wysokości ponad piętnastuset metrów „La casa Roy” to typowy dom w Val d’Aran. W bezpośredniej konfrontacji z kościołem romańskim, wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. Projekt był omawiany przez kilka komisji i opinię publiczną, zanim mógł zostać zrealizowany. Legenda głosi, że Casę Roy zbudowano na miejscu najstarszej prehistorycznej chaty w Val d’Aran.
Budynek wzniesiono tak, aby stworzyć dwa mieszkania. Mieszkanie na parterze zachowało historyczne wejście i drzwi. Część dzienną i nocną odwrócono w stosunku do pierwotnego układu domu. W przeciwieństwie do pierwotnego układu, sypialnie znajdują się na parterze. Natomiast salon i kuchnia na piętrze, aby korzystać z większej ilości naturalnego światła. Ze względu na ukształtowanie terenu, wejście do górnego mieszkania odbywa się z tylnej alei na poziomie pierwszego piętra. Pierwsze piętro podzielono równo pomiędzy mieszkania dolne i górne. Połowę z nich przeznaczono na górne mieszkanie, wejście, sypialnię dla gości i łazienkę oraz pralnię. Drugie piętro przeznaczono na sypialnie dziecięce ze wspólną łazienką oraz ze schodami oddzielającymi sypialnie od salonu i kuchni.
Z salonu roztacza się zapierający dech w piersiach widok na kościół i dolinę. Bryła utworzona przez kominek i klatkę schodową do głównej sypialni łączy przestrzeń dzienną z częścią sypialną sypialni dziecięcych. Apartament główny znajduje się bezpośrednio pod dachem. Ponieważ salon nie mógł być wyposażony w balkon lub taras – zgodnie z obowiązującymi przepisami architektonicznymi wsi – podjęto decyzję o stworzeniu w pełni uchylnego okna harmonijkowego. Umożliwia on przekształcenie całego salonu w taras.
Kamień z elewacji poddano renowacji, a pozostałości po rozbiórce wykorzystano ponownie do budowy elewacji. W dolnym mieszkaniu zachowano istniejące otwory. Wszystkie zachowane okna zastąpiono nowymi drewnianymi ramami z podwójnymi szybami. Wewnętrzny system drewnianych okiennic charakterystyczny dla istniejącego domu zachowano i odtworzono w nowych oknach. Materiały wewnętrzne są lokalne. Drewno na konstrukcję dachu pochodzi z okolicznych lasów, meble są z jasnego dębu, podobnie jak parkiet, a kamień w łazienkach to niebieski kamień z kamieniołomu Val d’Aran.