Dom w Villa ParanacitoMartina Lew

Dom powstał w miejscowości Villa Paranacito, w prowincji Entre Ríos, na terenie delty rzeki Paraná – jednego z najbardziej dynamicznych ekosystemów Argentyny. Działka położona jest na brzegu bocznego kanału odchodzącego od strumienia Martínez, w krajobrazie niskich, okresowo zalewanych wysp. Naturalne wały ziemne, gęsta roślinność nadrzeczna oraz sieć cieków wodnych tworzą środowisko, w którym architektura musi reagować na zmienność terenu i rytm wody.

Usytuowanie w zgodzie z ukształtowaniem terenu

Projekt autorstwa Martina Lew został zlokalizowany na naturalnym wyniesieniu terenu, co zapewnia stabilniejsze warunki posadowienia i ochronę przed okresowymi podtopieniami. Decyzja o wykorzystaniu istniejącej topografii była kluczowa dla całej koncepcji, pozwalając ograniczyć ingerencję w krajobraz i zachować jego pierwotny charakter.

Linearność jako odpowiedź na krajobraz

Forma domu przyjęła postać wąskiej, linearnej struktury o szerokości czterech metrów i długości dwudziestu dwóch metrów. Taki układ umożliwił pełne otwarcie budynku na dwa odmienne pejzaże: z jednej strony na spokojny nurt kanału, z drugiej na otwartą przestrzeń pól rozciągających się za działką. Dom nie wybiera jednego widoku, lecz świadomie funkcjonuje pomiędzy nimi, stając się narzędziem obserwacji krajobrazu.

Galeria jako przestrzeń pośrednia

Wzdłuż budynku zaprojektowano podłużną galerię, która pełni rolę przestrzeni przejściowej i organizującej układ domu. To właśnie ona dzieli funkcje na dwie główne strefy, jednocześnie spajając je w jedną całość. Galeria pozwala stopniowo przechodzić z wnętrza w otaczający krajobraz, chroniąc przed słońcem i deszczem, a jednocześnie wzmacniając relację z naturą.

Czytelny podział funkcjonalny

Po jednej stronie galerii znajduje się główny trzon domu, obejmujący zintegrowaną kuchnię, jadalnię i salon oraz sypialnię typu suite. Ta część pełni rolę codziennej, domowej przestrzeni życia. Po przeciwnej stronie usytuowano pokój gościnny, bardziej niezależny i spokojny, zapewniający prywatność odwiedzającym. Układ funkcjonalny jest prosty, ale precyzyjnie podporządkowany orientacji względem krajobrazu.

Kadrowanie widoków i doświadczenie przestrzeni

Dzięki swojej linearnej formie i otwarciu na oba fronty dom działa jak rama dla otaczającej przyrody. Każde pomieszczenie oferuje starannie zaplanowane widoki, które zmieniają się w zależności od pory dnia i poziomu wody. Krajobraz nie jest jedynie tłem, lecz integralnym elementem doświadczenia przestrzennego, współtworzącym atmosferę wnętrz.

Architektura wynikająca z logiki miejsca

Projekt Villa Paranacito nie próbuje dominować nad środowiskiem delty, lecz świadomie podporządkowuje się jego regułom. Prostota formy, drewniana konstrukcja i precyzyjne usytuowanie budynku są efektem uważnej obserwacji terytorium. Dom współistnieje z krajobrazem, reagując na jego zmienność zamiast ją kontrolować.

Dom jako spełniona fascynacja krajobrazem

To realizacja, która wyrosła z osobistej fascynacji ekosystemem delty Paraná. W swojej formie, orientacji i skali dom stanowi spokojny, pełen szacunku gest wobec natury. Architektura staje się tu narzędziem zamieszkiwania krajobrazu, a nie jego przekształcania, oferując przestrzeń do życia w rytmie rzeki i otaczającej przyrody.