Studio-stodołaAlberich-Rodríguez Arquitectos

U podnóża Sierra de Guadarrama powstaje pierwsza faza założenia: „stodoła”, która w przyszłości stanie się pracownią, a docelowo zostanie dołączona do głównego domu. Na rozległej działce zaplanowano także wagon kolejowy przerobiony na pokój gościnny. Surowy klimat gór i ekspozycja działki ukształtowały architekturę o charakterze współczesno-przemysłowym, zakorzenioną w wiejskim krajobrazie.

Forma architektoniczna

Bryła to zwarty, prostokątny wolumen z dachem dwuspadowym biegnącym wzdłuż dłuższego boku. Jej ostateczny kształt poprzedziły studia nad archetypami stodół—tradycyjnie budynków magazynowych—i ich reinterpretacją jako przestrzeni domowo-przemysłowej. Program rozdzielono na dwa poziomy, a kompozycję otworów i system przesuwnych przegród zaprojektowano tak, by zapewnić zmienną łączność wnętrz z otoczeniem oraz panoramiczne widoki.

Rozkład funkcjonalny

Na parterze znajdują się wiatrołap, toaleta, strefy magazynowe oraz duże pomieszczenie dzienne z jadalnią i kuchnią. Ta część otwiera się na zadaszone przestrzenie zewnętrzne i wyniesiony taras okalający trzy elewacje, dzięki czemu życie domu płynnie przenosi się na zewnątrz. Na piętrze zaplanowano dwie sypialnie, obszerną łazienkę i duży taras; przesuwne ścianki oraz starannie wymierzone otwory pozwalają łączyć lub separować pokoje i korzystać z szerokich, górskich kadrów.

Materiały i technologia

Konstrukcję rozwiązano stalowymi słupami i żelbetowymi stropami. Mur warstwowy oraz płyty betonowe od zewnątrz otulono wełną skalną i wykończono mini-falistą blachą aluminiową lakierowaną na antracyt. Agresywne warunki pogodowe wymusiły ochronę wszystkich otworów na północy, wschodzie i zachodzie—zapewniają ją okiennice z tego samego materiału co elewacja. Od południa, za osłoną narteksu, wprowadza się ścianę osłonową typu curtain wall, która „fotografuje” krajobraz i podkreśla sezonowość światła. Zewnętrzny taras z kompozytu spoczywa na lekkiej konstrukcji stalowej.

Relacje z krajobrazem i światłem

Podłużny rzut i opasający taras tworzą dookoła domu pas półotwartych przestrzeni, które filtrują wiatr i słońce, a jednocześnie kadrują widoki. Południowa fasada maksymalizuje zyski zimowego słońca, podczas gdy okiennice na pozostałych elewacjach chronią przed gwałtowną pogodą. Przesuwne przegrody oraz powiązania wnętrz z tarasem wzmacniają wrażenie przepływu między domem a krajobrazem.

Atmosfera wnętrz

Wnętrze pozostaje elastyczne i oszczędne w środkach—domowość wspiera tu „uczciwość” materiału: beton, metal i szkło. Przesuwne podziały pozwalają zmieniać stopień prywatności, a duże przeszklenia dostarczają światła dziennego głęboko w głąb planu, tak by główna kondygnacja mogła służyć zarówno pracy, jak i spotkaniom.

Energia i komfort

Strategie pasywne wpisano w detal: okiennice ograniczają przegrzewanie i chronią przed wiatrem, narteks osłania wejścia, a południowa ściana osłonowa wspiera dogrzewanie zimą. Szczelna, dobrze izolowana przegroda oraz masa betonu stabilizują warunki wewnątrz budynku przez cały rok.