Fot. Alessandro Magi Galluzzi | Arch. Simone Subissati Architects

Granica naturyi architektury

Prywatny dom jako system środowiskowy

Ten wyjątkowy dom prywatny łączy inspiracje lokalnym wiejskim budownictwem z eksperymentami włoskiej awangardy radykalnej. Projekt rozwija koncepcję granicy i przekraczania. Długi, zwarty budynek, umożliwiający jednoczesne spojrzenie na obie strony grzbietu z każdego wnętrza, staje się symboliczną granicą – progiem do przekroczenia.

Fot. Alessandro Magi Galluzzi | Arch. Simone Subissati Architects

Wtopiony w krajobraz

Budynek znajduje się na obrzeżach zabudowy – na granicy między miastem a otwartą wsią. Jego wąska, podłużna forma zawiera liczne pustki i otwarcia. Południowy dach, szerszy i mniej stromy, pokrywa przestrzenie mieszkalne, podczas gdy północny, węższy i bardziej pochylony, obejmuje strefy komunikacyjne. Obie kondygnacje domu różnią się relacją z otoczeniem:

  • Na parterze budynek przecinają pionowe otwory, które umożliwiają swobodny przepływ przestrzeni.
  • Na piętrze strefa prywatna łączy się z zewnętrzem przez kwadratowe "kalejdoskopy", pozwalające kontrolować widok na dwie przeciwległe strony, oraz półprzezroczystą membranę w hybrydowej przestrzeni wielofunkcyjnej.

Na obu końcach budynku znajdują się pełnowysokościowe pustki, które otwierają wnętrze na otoczenie.

Fot. Alessandro Magi Galluzzi | Arch. Simone Subissati Architects

Koncepcja ekotonu

Projekt ten pełni funkcję „ekotonu” – strefy przejściowej między przestrzenią mieszkalną a obszarem produkcyjnym i rolniczym. Nawiązując do doświadczeń radykalnych ruchów architektonicznych, unika prostego funkcjonalizmu, szukając inspiracji w przeszłości bez liniowego podejścia do historii. W rezultacie powstają przestrzenie i urządzenia, które nie są przypisane jednej funkcji, lecz sugerują różne sposoby ich użytkowania.

Długi i wąski budynek, symbolizujący granicę i próg, pozwala otaczać zewnętrze i wciągać je do środka. Wnętrze domu jest przecięte idealną osią energii – od gór Sibillini aż po Adriatyk. Wzdłuż budynku odczuwalna jest dynamika przestrzeni: w jednym miejscu człowiek czuje się chroniony, w innym – całkowicie odsłonięty, z uczuciem zawieszenia i zachwytu. System przesuwnych szklanych drzwi umożliwia całkowite otwarcie domu.

Fot. Alessandro Magi Galluzzi | Arch. Simone Subissati Architects

Innowacyjna konstrukcja i zrównoważone rozwiązania

Budynek został wykonany głównie w systemie suchej zabudowy.

  • Konstrukcja: Stalowa rama, z hybrydowymi elementami z drewna klejonego warstwowo.
  • Parter: Pokryty panelami z ocynkowanego żelaza z warstwą antykorozyjną, które wspierają otwarte drzwi i zawierają dodatkowe elementy konstrukcyjne, kanały i wentylację.
  • Górna bryła: Wykończona samoczyszczącym tynkiem, stosowanym zarówno na ścianach, jak i dachu.
  • Podłogi: Niskiej grubości biały beton na parterze, wewnątrz i na zewnątrz.
  • Wentylacja: Brak klimatyzacji – system krzyżowej wentylacji wspomaganej mikroperforowanymi zasłonami w drzwiach. Efekt komina pozwala na naturalne ogrzewanie wnętrza dzięki efektowi szklarniowemu.
  • Zasilanie: Dom nie jest podłączony do sieci gazowej i jest zasilany systemem paneli fotowoltaicznych umieszczonych zdalnie na ziemi.
  • Wykończenia wnętrz: Niestandardowe elementy z drewna sosnowego i jesionowego. Balustrady zastąpiono siatką, przypominającą te stosowane w kurnikach.