Pewnego razu w Perche

JAVA ARCHITECTURE Caroline Dethier
Partnerzy

O inspiracji

Klienci odziedziczyli po dziadku dom w regionie Perche w Normandii. Budynek stał na polanie pośrodku wspaniałego zalesionego terenu. Rodzina była przywiązana do istniejącego domu, jednak nie bardzo wiedziała, co z tym zrobić.

Rozbiórka czy renowacja?

Budynek powstał w latach 70, później dobudowano garaż i szklarnię. Domy z tego okresu nazywano potocznie „domami Feniksa”. Jak wiele budynków z tego okresu, był solidnie wykonany, ale nie pasował do trybu życia nowych właścicieli. Brak izolacji oraz brak naturalnego światła w budynku były głównymi problemami.

Klienci skontaktowali się z biurem projektowym Java Architecture, aby dowiedzieć się, jaka byłaby najlepsza opcja. Zastanawiali się nad rozbiórką, a renowacją istniejącej konstrukcji. Po oględzinach posiadłości studio zaproponowało całkowitą rozbudowę. Istniejąca konstrukcja budynku była zdrowa i wystarczająco mocna, aby to wytrzymać. Wyburzenie budynku nie było konieczne, a nawet szkodliwe z punktu widzenia środowiska. Architekci od razu zabrali się do pracy, aby nadać temu „domowi feniksa” drugiego życia zgodnie z oczekiwaniami klientów. Rodzina pragnęła poprawy parametrów cieplnych budynku, dodanie większej liczby sypialni i większego salonu oraz stworzenie przestrzeni na zewnątrz, aby cieszyć się otoczeniem przez większą część roku.

Feniks odrodzony z popiołów

W tym celu zdecydowano o pokryciu budynku drewnianym szkieletem po wyburzeniu nieużytkowych części domu (szklarni i dachu garażu). Ta nowa konstrukcja powstała z myślą o dwóch celach: stworzeniu przedłużenia salonu otwartego na krajobraz; przekształcenie garażu w część mieszkalną. Zachodnią elewację budynku rozebrano w celu przedłużenia wąskiego salonu i stworzenia sypialni rodziców na pierwszym piętrze. W tym celu zbudowano drewnianą konstrukcję z laminowanych paneli zgodnie z istniejącą geometrią budynku. Dobudówka jest szeroko otwarta na zachodniej elewacji, dzięki czemu krajobraz i naturalne światło wpadają do salonu. Aby stworzyć intymność i zapobiec przegrzaniu latem górny poziom elewacji pokryto drewnianymi lamelami.

Garaż znajdujący się we wschodniej części budynku nie był już potrzebny właścicielom. Rodzina musiała mieć więcej sypialni dla gości i przestrzeń na zewnątrz połączoną z kuchnią, aby móc przebywać na zewnątrz o każdej porze roku. Zdecydowano się użyć tej samej konstrukcji, co w przypadku zachodniego przedłużenia, aby stworzyć drugą warstwę budynku, który został przedłużony w pionie, aby stworzyć strefę dla dzieci. Pierwsze piętro zostało natomiast przekształcone w pokoje gościnne.

Nową strukturę wszczepiono w ciągłość zewnętrznych ścian budynku centralnego, w ten sposób stworzono przestrzeń półotwartą. Miało to pomóc postrzegać garaż jako dom gościnny w domu. Ten nowy budynek jest szeroko otwarty na zadaszony obszar połączony ze wspólną kuchnią. Przestrzeń tą zaprojektowano jako drugie serce odnowionego domu. Może być wykorzystywana do spotkań przez większość pór roku, jest również otwarta na krajobraz i korzysta z naturalnego światła. Zapewniają to szklane dachówki na dachu i wschodnia poliwęglanowa elewacja .

Ujednolicenie budynku

Aby zintegrować budynek z terenem, postanowiono stopić jego różne części w tę samą bryłę. Miało to przekształcić patchworkowe konstrukcje w jeden budynek nawiązujący do współczesnej farmy pośrodku polany. W tym celu ozdobiono istniejący budynek drewnianą, ocieploną konstrukcją dopasowaną do dobudówek i stworzono wspólny taras wzdłuż całego domu. Nową fasadę głównego budynku zaprojektowano tak, aby odpowiadała rytmowi i grubości konstrukcji napinanej. Ta nowa powłoka to „pudełka” przeznaczone do składowania kłód, tworząc żywą fasadę zmieniającą się wraz z porami roku i zapasami drewna. Ta ciągła drewniana fasada łącząca tamtejszą część budynku wychodzi na wspólny taras, który stworzono, aby zapewnić przestrzeń na zewnątrz w sezonach letnich, jednocześnie pozostawiając resztę terenu tak dziką, jak to tylko możliwe. Wreszcie, aby pokryć dach w całym budynku, zdecydowano się na użycie dachówek z drugiej ręki w nadbudówkach budynku, starając się w ten sposób stworzyć wrażenie, że budynek był tutaj od zawsze.

Lokalizacja: Perche, Normandia
Tekst: nowoczesna STODOŁA