O inspiracji
Projekt Cnr Virginia to pełna inwencji modernizacja tradycyjnego domu, znajdującego się w Sydney w Australii. Oryginalny budynek jest przykładem tzw. architektury federacyjnej, która była powszechna w tym kraju na przełomie XIX i XX wieku.
Przebudowę i modernizację zabytkowego domu opracowało Studio Prineas, zachowując intymność i skalę pierwotnego budynku, ale tworząc z tyłu rozległą przybudówkę, która nadąża za współczesnym stylem życia. Fasada frontowa została odnowiona z ogromną dbałością, zachowując swój pierwotny charakter, dzięki czemu dom zaznacza swą obecność w sąsiedztwie, wpisując się też doskonale w miejski krajobraz cieszącej się dużym zainteresowaniem dzielnicy Kensington.
Wewnątrz architekci również zadbali o architektoniczną spuściznę tego miejsca, zachowując zabytkową konstrukcję i detale. Orzeźwiająca biel ścian kieruje uwagę na charakterystyczne dla minionej epoki detale, takie jak stonowane drewniane podłogi, zdobienia sufitów, czy żeliwne kominki.
Nowa przybudówka domu wyraźnie odcina się od pierwotnego charakteru budynku, także fizycznie, co architekci podkreślili delikatnym, przeszklonym przejściem. Przylegający do tej części domu ogród stał się nierozłącznym elementem wnętrza. Łączy stare z nowym w sposób bardziej uduchowiony – w miejscu tym posadzono rodzime rośliny australijskie, które stają się doskonałym pośrednikiem między architekturą i ciągnącym się dalej za ogrodem krzewiastym buszem.
Wnętrze domu
Obniżony poziom podłogi sprytnie ukrywa przybudówkę przed biegnącą wyżej ulicą, czego wymagały surowe przepisy dotyczące lokalnego planowania tutejszego obszaru chronionego. Wypełniona światłem przybudówka żartobliwie naśladuje pochyloną bryłę frontową domu. Łączy też minimalistyczne formy, które tu wyrażone są w poczerniałym drewnie i czerwonej cegle pochodzącej z recyklingu. Ten dwoisty charakter zastosowanych materiałów widoczny jest również we wnętrzu, gdzie eleganckie i surowe elementy tworzą głębię i nadają nowy wymiar rozległej przestrzeni.
Mocnym akcentem nowoczesności jest kuchnia. Wykonano ją z czarnego Paperock, czyli trwałego materiału budowlanego, który jest połączeniem zwartych warstw recyklingowanego papieru klejonego żywicą. Wymodelowany, szary marmur zapewnia subtelną fakturę, a czarne elementy wyposażenia płynnie komponują się z szafkami. Szeroka lada wyspy kuchennej zachęca rodzinę i przyjaciół do nieformalnych spotkań.
Ułożone w linii świetliki wprowadzają do wnętrza naturalne światło. Biegną w kierunku dużej spiżarni, która kryje kuchenne sprzęty i blat roboczy. Mechanicznie otwierane przeszklenia dosłownie łączą wnętrze z tarasem. Wykonano go z poszarzałych desek z drewna Blackbutt, które otaczają basen i wyznaczają granicę dla rodzimej roślinności. Znajdująca się powyżej sypialnia główna tworzy prywatne, uniesione nad ziemią „sanktuarium”, które jest stworzone wręcz do odpoczynku i relaksu, ciesząc przy okazji oko widokami na rozległy ogród i dachy pobliskich domów.
Architekci starannie zatroszczyli się o widoki, które stały się częścią nowych wnętrz, zespalając je z surowym, rodzimym krajobrazem. Ponadczasowa, monochromatyczna paleta materiałów oraz skromne umeblowanie wnętrz oddają hołd dziedzictwu tego domu. Podczas gdy nowe elementy architektoniczne ustanawiają pełen szacunku dialog między starym i nowym, tworząc nowe możliwości.
Lokalizacja: Sydney, Australia
Tekst: nowoczesna STODOŁA
